Sinds onze laatste blog post hebben we precies één maand in Nederland doorgebracht. Tot 15 mei verbleven wij bij de ouders van Kevin in Duitsland, waar we een heerlijk tijd hebben doorgebracht. Daarna gingen wij terug naar Nederland om weer even van familie en vrienden te genieten én de APK van de bus te laten vernieuwen, ook niet onbelangrijk. Op 15 juni opende Europa haar grenzen weer na een lange periode van corona lockdowns. Dit is ook precies de dag dat wij weer vertrokken op reis. De eerste stop was Berdorf, vergezeld door een hele zooi vrienden :). We hebben een heerlijke week gehad waarbij wij vooral genoten van het weer in de bus wonen, nóg een weekje konden genieten van zoveel vrienden om ons heen en heel veel hele mooie wandelingen hebben gemaakt door de prachtige bossen van het Mullerthal. De reden dat Martijn en ik niet (of eigenlijk nauwelijks, als je 3’tjes en 4’tjes meetelt als klimmen) hebben geklommen is natuurlijk door blessures. Martijn heeft opnieuw last gekregen van zijn biceps, waar hij in El Chorro een blessure heeft opgelopen. Na het zien van een fysiotherapeut heeft hij allerlei oefeningen gekregen om eerst weer kracht op te bouwen in zijn linker arm voor hij weer mag klimmen. Enkele van mijn vingers kregen weer last van de synovitis die eerder ook al voor problemen zorgden. In de periode dat we in Nederland waren heb ik ervoor gekozen om tóch voor de cortisone injecties te gaan in mijn rechter ring- en middelvinger. Daardoor moet ik nu zeer voorzichtig gaan opbouwen de komende weken/maanden. Gelukkig kun je in Berdorf echt prachtig wandelen! Wim, Winnie en Klaas liepen ook een van de keren ook met ons mee.