Andalusische witte dorpen: Grazalema

Na de gehele maand februari bezoek te hebben gehad in verschillende vormen en maten, is het dan nu weer tijd om wild te gaan kamperen en op het moment te beslissen waar we heen gaan en waar we zin in hebben. Ook erg lekker om weer met zn tweetjes te zijn, hoe gezellig we het de afgelopen tijd ook hebben gehad!

We zaten heel erg te twijfelen of we snel naar Portugal zouden gaan. Naar de Algarve, waar die prachtige dramatische rotskliffen verdwijnen in de Atlantische Oceaan en het leven in busjes omgeven door surfers volkomen sociaal geaccepteerd is, of toch nog even genieten van de witte dorpen en het Andalusische leven in Zuid Spanje. Dat laatste is het geworden en jeetje wat is Grazalema een mooie plek. Een Andalusisch wit dorpje met kronkelstraatjes van mooie keien en veel plantenpotten op straat en langs de gevels. Verder is het omgeven door bergen en is het dropje zelf ook op aardige hoogte, dus zelfs einde lente, wanneer de rest van Zuid Spanje al erg warm aan het worden is, ruikt het hier nog lekker fris en is het niet té heet. Je kan hier ook erg mooie wandelingen maken in de omgeving, wat wij ook gedaan hebben.

De rots hier had aparte routes waarin meestal aan het einde van de route nog een flinke crux op je zat te wachten. Na onze tijd in Sevilla zonder klimmen was het weer even wennen aan deze stijl, maar ik heb toch een aantal hele mooie 6a routes gedaan hier. Martijn heeft helaas door zijn blessure maar erg weinig geklommen. In Sevilla is hij nog naar een fysio geweest die hem vertelde dat hij zijn biceps licht heeft ingescheurd. Een klein plasje bloed dat nog in zijn spier zit zorgt voor de irritatie die hij voelt. Hij moet nog even rustig aan klimmen en heeft een hoop oefeningen meegekregen die hij om de dag moet doen.