Change of Scenery: Terug naar Italië!

Een gevoel dat bij mij de laatste tijd wel eens naar binnen glipt is dat ik de natuur en de omgeving (en daarmee deze reis) als minder bijzonder ervaar. Opgegroeid in Nederland, zonder bergen om je heen, en ook nog eens in een stad als Amsterdam, is het voor mij altijd erg speciaal om op vakantie of op reis door veel natuur, groen en bergen omgeven te zijn. Zo ook op deze reis. Maar we zijn natuurlijk al een poosje weg, al bijna een jaar. Ineens voelt het daarom minder speciaal, zelfs gewoon normaal, om door zoveel pracht omringd te zijn. Aan de ene kant is het natuurlijk fijn dat zoiets als normaal gaat voelen, en is het gebruikelijk dat alles went. Aan de andere kant wil je juist dat een bijzondere reis als deze, ook de hele tijd bijzonder blijft voelen. Nou goed, om het gevoel on the road te zijn een beetje terug te krijgen, is het tijd voor een change of scenery! Na een maand in de Briançon regio te hebben genoten, gaan wij terug naar Italië. Qua corona gaat het daar nu relatief goed en in de provincie Ligurië is ontzettend veel te klimmen. Het ligt ook nog aan de middellandse zee, dus qua omgeving zal het ook wel prachtig zijn.

Op 22 september zijn we in een dag van Briançon, Frankrijk naar OltreFinale in Liguria gereden. Geïnspireerd door dit artikel van UKClimbing.com waren we erg enthousiast en wisten we gelijk waar wij onze basis wilden maken: in Colletta di Castelbianco! Een klein dorpje in de buurt van Albenga. De vallei waar Castelbianco toe behoort heet Val Pennavaire. Een prachtige groene oase, waar op het eerste gezicht niet heel veel te klimmen lijkt, maar dat komt omdat de vele sectoren verspreid liggen over de uitgestrekte vallei. Allemaal lijken ze overgroeid door groen en daardoor slecht zichtbaar vanaf de enkele weg van 24 km lang die door de vallei loopt.

Prachtige stenen dorpje Colletta di Castelbianco. Volledig gerenoveerd in de jaren ’90.

Het middeleeuwse dorpje Colletta was verlaten sinds de jaren ’50, maar in de jaren ’90 als mega project volledig gerenoveerd. Met behoud van stijl en originele bouwmaterialen zijn er nu allemaal appartementjes gemaakt die verhuurd worden voor korte én langere tijd. Hier vind je meer info over Colletta. In Colletta di Castelbianco zelf was helaas niet echt een wildkampeer plekje waar we met de bus konden staan. Maar in het volgende dorpje Varavo, was een parkeerplaats van een kerk wat de designated slaapplek was voor alle klimmers in busjes. Met een wc en (koude) douche toe! Beetje een gratis camping gevoel dus.

De eerste twee klimdagen zijn we naar Telematica en naar Bausu gegaan. We hebben die dagen een beetje pech gehad met de uitgekozen routes. We dachten even lekker in te komen in het nieuwe klimgebied door alleen makkelijke routes in te stappen. Nou, dat viel vies tegen. In beide sectoren zaten leuke en mooie routes (met name de 6a’tjes), maar deze werden afgewisseld door hard gewaardeerde routes die nogal spaced behaakt waren (met name de 5c’tjes). Volgens mij komt hier een wijze les uit Berdorf naar voren. Die 5c’tjes kun je beter laten zitten… In Bausu was er zelfs een 5c die zowel Martijn als ik moesten abort-en. Gelukkig hadden we de clipstick mee! Sjeeesuz… Gaat lekker :).

Gezien ik nog steeds irritatie had in mijn vingers sinds die ene 6b+ in Rue de Masques twee weken eerder, wilde ik wel even wat minder gaan klimmen. We besloten om een kijkje te gaan nemen in Finale Ligure. Een historische klimplek wat in de jaren ’80 the place to be was voor het sportklimmen. Ook omdat wij graag de topo van Val Pennavaire óf van Oltre Finale wilden kopen. In de CPR FreeSport klimwinkel van Cisano sul Neva was hij helaas tijdelijk uitverkocht. Nou, in het pittoreske oude stadscentrum van Finalborgo (hier zijn wel 10 klimwinkels binnen een straal van 1km²) is de topo ook niet te verkrijgen. Maar, het was super leuk rondlopen en een lekker biertje op een terras drinken!

Het oude stadscentrum Finalborgo

Dan maar even afwachten tot de topo weer op voorraad is in de CPR FreeSport. Op een uurtje rijden van Albenga vandaan ligt Varazze, een best wel tof bouldergebied! Nu hebben wij toevallig een crashpad mee, en wordt het wel weer eens tijd die te gebruiken. Prima tussentijds plan dachten wij zo. We hebben twee heerlijke dagen geboulderd. Martijn is lekker los gegaan en ik deed hier een daar een bouldertje, lekker laagdrempelig. Ondertussen kon ik wel een overheerlijke Spaans Torilla maken! Yum yummmmm.

Spaanse tortilla maken naast de boulders van Varazze

Onderweg terug naar Oltre Finale hebben we een heerlijk stranddagje gehad bij VerryGootie, oftewel: Varigotti. Heerlijk warm zeewater! We zijn erg benieuwd hoe lang het nog zo aangenaam zal blijven, over niet al te lange tijd zal Martijn het water wel niet meer in willen!

Zwemmen in de Middellandse zee aan het strand van Varigotti

In de vallei naast Val Pennavaire ligt Val Varatella dat ook tot Oltre Finale behoort. Een erg leuk klimgebied waar we twee dagen op rij hele leuke 6a’tjes hebben geklommen is Toirano. Met name de routes Medici In Prima Linea en I Xenesi kan ik heel erg aanraden! Super mooie lijnen van 30 a 40 meter. Om bij de parkeerplaats van het klimgebied te komen moet je een slagboom openen langs de weg en nog een stukje omhoog rijden. Je komt dan op een mooi afgelegen parkeerplaatsje waar we ook maar gelijk onze slaapplek van hebben gemaakt. Beetje jammer van de muggen hier alleen!

Een hele leuke verassing was een berichtje van Lotte, je weet wel die Cooking for Climbers chick die we tijdens de IFSC wedstrijd in Briançon hadden ontmoet. Ze was een in Finale Ligure met Sander, een klimvriend van haar. We hadden met hen afgesproken om een dagje samen te klimmen in Telematica, super leuk! Na een heerlijk zonovergoten klimdagje zijn we naar het pittoreske barretje van Colletta di Castelbiano gegaan voor een gezellig biertje op het terras. Wow zeg, de hapjes die daarbij werden geserveerd waren echt overheerlijk! Daar moeten we zeker nog een keer naartoe!!