Onnion: onze lockdown safehaven

Ik kan iedereen een oom en tante met een vakantiehuis in Frankrijk aanraden! Nadat wij Spanje uitgezet waren moesten wij natuurlijk ergens anders heen. Terug naar Nederland, zonder huis of werk om naartoe terug te keren, wilden wij liever nog niet doen. Ik had al een poosje contact met mijn tante Saskia over onze benarde situatie met de aankomende lockdown. Direct nadat we wegreden bij onze laatste slaapplaats in Spanje vroeg ik haar of wij naar Onnion konden rijden, waar zij en mijn oom Iem een vakantiehuis hebben, om eventueel zelfs met de bus in de tuin te staan. We hoefde het huis niet eens in, wij wilden alleen een plek waar wij niet wéér weggestuurd konden worden door politie, terwijl wij wel gewoon de lockdown maatregelen konden naleven. Ja dat kon! Er was niemand in huis maar we konden de sleutel ophalen bij vrienden van hen in een dichtbij gelegen dorpje.

Wat ontzettend fijn om een toevluchtsoord te hebben! Een heerlijke plek waar ik een aantal jaar terug samen met mijn broer ook al zo een heerlijke tijd heb gehad met onze oom en tante Iem en Saskia. Een huis in de prachtige Haute Savoie regio van Frankrijk, met in de verte uitzicht op de Mont Blanc. Zo voelt die lockdown eerlijk gezegd toch niet zo verschrikkelijk.

In totaal hebben wij zes weken in lockdown gezeten in dit huis. Dat was absoluut heerlijk maar de regels om de corona uitbraak in te perken in Frankrijk waren behoorlijk strikt. Je mocht alleen naar buiten als je een ondertekende verklaring bij je had: de attestation de déplacement. Hierop gaf je aan waarom je naar buiten ging, op welke dag en om hoe laat je vanaf welk adres vertrokken bent. Je mocht namelijk wel een ommetje maken om individueel te sporten of even een frisse neus te halen, maar dan voor maximaal één uur en ook binnen een straal van één kilometer vanaf je woonadres. Gezien wij geen printer tot onze beschikking hadden, moesten wij dit iedere keer helemaal uitschrijven. Nog best een klus. Uiteindelijk konden wij op hetzelfde papiertje met potlood steeds de datum en tijd aanpassen, maar het was toch wel een gedoe.

Tijdens de periode die wij doorbrachten in Onnion hebben wij gelukkig nog het één en ander aan het huis geklust, zoals het opnieuw schilderen van de deuren van de schuur en het verstevigen van het terras van het huis. Verder heb ik beeldmateriaal gemaakt en verstuurd naar Susanne Opstal, een regisseuse die een documentaire maakte over hoe mensen over de hele wereld op vergelijkbare wijze de wereldwijde lockdown doorbrachten. Deze docu is hier te zien: www.thenwewokeup.com. Ook hebben we nog best veel gewandeld in de directe omgeving. Gelukkig gaat er aan het einde van straat een wandelpaadje direct het bos in en kan je (nét iets buiten die straal van één kilometer, hehe) een prachtige wandeling maken. Verder heeft Martijn veel piano gespeeld, ik heb een online photoshop cursus gedaan en ik heb veel Franse geoefend op Duolingo.

Tijdens de wandeling die wij maakten kom je langs een kleine klimsector, de Rocher Blanc. Één keer konden wij het niet laten. We hadden vroeg gekookt en gegeten en zijn om een uur of zeven ‘s avonds met klimspullen naar dit sector gelopen, op ongeveer een uur afstand. We hebben in anderhalf uur tijd daar beiden vijf routes geklommen en zijn daarna in het donker weer vlug naar huis gelopen. Gelukkig zijn we niet gesnapt! Wat een boefjes :).

Nogmaals dank lieve Iem & Saskia dat wij zo lang gebruik hebben kunnen maken van jullie heerlijke paleisje in Frankrijk! Onze lockdown periode had er anders veel somberder uitgezien. XXX