Bezoek van de boys: met Cyrillos & Tijnovich wildkamperen in Liguria!

Onze homies Cyrille en Tijn waren toe aan vakantie en kwamen naar ons toe voor twee weken. Wat een feest 🎈! Ze kwamen met de auto en waren bepakt met klimspullen (uiteraard) en kampeerspullen: Wildkamperen it is!

De eerste dag gingen we allereerst naar de CPR FreeSport klimwinkel van Cisano sul Neva om dan eindelijk de topo te kopen. Verder had Tijn direct een nieuwe gordel gekocht en heb ik mijn Skwama schoentjes achtergelaten om te laten verzolen. De jongens waren zo enthousiast om eindelijk weer eens buiten te klimmen dat Tijn zich niet kon inhouden en in het dorp al begon te klimmen. Direct daarna gingen we klimmen bij Terminal. Een super vette wand op het zuiden gericht, waar je op zonnige dagen dus beter niet heen kunt gaan. Gezien er hier niet al te veel makkelijke routes zijn, hadden we een bezoek aan deze wand bewaard om met de boys heen te gaan op een bewolkte dag. Vandaag was het gelukkig bewolkt! Martijn en ik hebben een paar hele leuke 6a’s en 6a+’en gedaan, Barajas, Fertilia & Dulles. De 6b JFK die ik probeerde was ik helaas uit gevallen. Voor de volgende keer!

Aan de overkant van de Terminal wand zit Erboristeria. Cyrille en Tijn hebben deze gespot toen we op dag één in Terminal klommen en raakten eigenlijk direct verliefd. De volgende dag, en volgens mij nog drie of vier dagen van de trip, waren ze hier te vinden. Ze hadden beide een project uitgekozen: Cyrille een 8a en Tijn een 7c. Maar na dag één in Terminal wisten ze eigenlijk al dat elk project hier een serieuze uitdaging ging worden. Niets is hier vriendelijk gewaardeerd! Het zijn lange routes waarbij er op de waardering niets wordt gecompenseerd voor de duur die je moet hebben. Vaak is er nog een flinke crux aan het einde!

In de topo zat een kaartje met reclame van een restaurant in Alto, een dorpje in de bergen aan het einde van de 24km weg in de Val Pennavaire valei. Hier was op woensdagavond elke week een pizza experience not to be missed! Dit wilden we wel eens meemaken. Aangezien we niet gereserveerd hadden was er enkel een tafeltje buiten op het terras beschikbaar. Dit mocht de pret niet drukken, de pizza’s waren overheerlijk! Ik had de gegrilde groente pizza besteld, en die was goddelijk. Martijn en Cyrille waren voor de Quattro Formaggi pizza gegaan, en ook al was deze ook overheerlijk, hadden de jongens hier achteraf een beetje spijt van. ZO VEEL KAAS!!! Ze waren er nog drie dagen vol van.

Gezien ik alweer een poosje last heb van de synovitis in mijn rechter ringvinger, wilde ik eigenlijk makkelijk klimmen. Maar makkelijk klimmen is hier niet echt een optie. Dus ben ik maar gewoon wat minder gaan klimmen. Terwijl de jongens lekker gingen beuken in een nieuwe sector behaakt door de mensen van de CPR FreeSport klimwinkel, ben ik lekker gaan wandelen. En wat een dag om te wandelen was het! In de bergen rond Alto hing de bewolking zo laag, alles zag er heel eerie & spooky uit. Erg bijzonder!

Wandeling op een eerie dag in de bergen van Alto

De volgende dag hebben Martijn en ik een heerlijk toeristen dagje gehad in het oude centrum van Albenga. We hebben rondgelopen tussen de mooie oude middeleeuwse gebouwen en op een terrasje gezeten met een lekkere Italiaanse koffie & brownie toe.

De twee weken dat Cyrille en Tijn bij ons op bezoek waren hebben we altijd wild gekampeerd. Meestal sliepen we op de parking van Veravo, naast de kerk met toilet en douche. De jongens gooide dagelijks hun tentje op wat geen enkel probleem was hier. Verder sliepen we ook wel eens in de bergen bij Alto of in de naast liggende vallei Val Varatella. Elke ochtend was het dus buiten samen lekker koffietjes drinken onder de Italiaanse zon! Bijna elke avond hebben we gekookt in de bus, met als uitzondering de avonden dat we lekker uit eten gingen 🍕.

Martijn is begonnen met een cursus Java programmeren!

We hebben ook nog een uitstapje gemaakt naar Finale Ligure. We zijn gaan klimmen in Monte Cucco, een super mooie witte kalksteen wand met honderden routes. We waren al gewaarschuwd voor het klimmen in Finale: afgeklommen routes met haakafstanden waar je U tegen zegt. Gezien Finale Ligure in de jaren ’80 extreem populair was (ik snap wel warom, het ziet er echt SICK uit), heeft het eigenlijk zijn beste tijd wel gehad. Ik ging opwarmen in een afgeklommen 5c van 20 meter met vier haken tussen de grond en het anker… Chán chán chán! Zoals Carlos altijd zo mooi weet te zeggen 😂. Spannend!!! Verder hebben we nog wat 6a’tjes gedaan dat wel echt superlijnen waren. Maar best een beetje hard gewaardeerd. Om de dag goed af te sluiten hebben we heerlijk pizza gegeten bij de must visit pizzeria van Finale Ligure: Il Rifugio. Een restaurantje naast de parkeerplaats van Monte Cucco met aan de wanden allemaal foto’s van klimhelden van over de hele wereld (waaronder Adam Ondra uiteraard): ófwel aan het klimmen in Finale, óf op de foto met de eigenaar van het restaurant. De pizza’s waren om te smullen en de Tiramisu is overigens ook echt een aanrader!

De mooiste wildkampeerplek was bij uitstek toch wel in de bergen boven Alto. We hebben hier nog een nachtje geBBQ’d in de vrieskou. Het kampvuurtje achteraf hield ons gelukkig lekker warmie (een terugkerende uitspraak waar Martijn helemaal gek van werd 😂). Ja, de herfst zit er echt wel aan te komen, ook hier in Italië. In de ochtend, toen het zonnetje weer lekker scheen, hadden we het allermooiste uitzicht over de Val Pennavaire vallei tijdens ons ontbijt. Ahhh, wat hebben we het toch goed!