Into the Wild (Spoiler Alert!!!)

Onlangs hebben we de film Into the Wild (2007) gekeken, een verfilming van het gelijknamige boek over het waargebeurde verhaal van Chris McCandless. Een jongen die direct na zijn afstuderen naar Alaska vertrekt to live in the wilderness and off the land, en daar om het leven komt nadat hij vast is komen te zitten en uithongert.

Ik had deze film ook al gezien toen hij net uitkwam, maar deze keer raakte hij me veel meer en ben ik het boek van Jon Krakauer gaan lezen. Als het verhaal je interesseert kan ik je zeker het boek aanraden, aangezien er daar veel meer achtergrond informatie aan het licht komt dan in de film, uiteraard.

In een notendop gaat Into the Wild over de net cum laude afgestudeerde Chris McCandless uit Atlanta, GA, die van goeden huize komt maar zich los vecht van het systeem waar hij in zit. Hij doneert $24.000 aan het goede doel, laat al zijn bezittingen en geliefden achter, en lift naar Alaska om daar alleen met de natuur te zijn. Hoewel hij wel wat aan onderzoek heeft gedaan om daar alleen en van het land te kunnen leven, was hij ook niet écht goed voorbereid. Eenmaal in Alaska treft hij een verlaten bus aan in the middle of nowhere (Magic Bus) waar hij zijn verblijfplaats van maakt. Na enkele maanden alleen te zijn geweest heeft hij in de lente van 1991 een poging gedaan om terug te keren naar de bewoonde wereld. Echter, het beekje die hij eerder overstak om bij de bus terecht te komen, was nu een wilde rivier onmogelijk om over te steken. Verzwakt en moedeloos is hij waarschijnlijk gestorven aan verhongering en mogelijk vergiftiging.

Het verhaal is erg controversieel. Er zijn veel mensen die de jongen prijzen en zelfs bewonderen om het lef dat hij heeft gehad om alle zekerheid die hij had op te geven en aan zo een avontuur te beginnen. De maatschappij en welvaart te verruilen voor een simpel bestaan één met de natuur. Er zijn ook mensen die juist vinden dat Chris McCandless een arrogant schoffie is met grootheidswaanzin om zó slecht voorbereid aan zo een expeditie te beginnen, en zijn familie totaal in het ongewisse te laten over zijn whereabouts.

In het boek en in de film leer je over de nieuwe contacten die hij maakt met mensen die zijn pad kruisen. Allemaal mensen met wie hij in korte tijd een intieme band ontwikkelt, maar waar hij weer vertrekt op het moment dat het té intiem wordt, wanneer er verwachtingen komen. Zijn ouders en zus heeft hij niet laten weten over zijn plannen: van de een op de andere dag is hij vertrokken, en heeft hij een andere naam aangenomen, Alexander Supertramp, om onvindbaar te zijn. Uiteindelijk lijkt McCandless wel spijt te hebben dat hij al zijn geliefden heeft verlaten:

“Happiness only real when shared.”

Christopher McCandless

Ik was ontzettend geraakt door het zien van de film (met prachtige soundtrack van Eddie Vedder) en het lezen van het boek. Ik heb meerdere keren traantjes weggepinkt op ontroerende momenten, over hoe nabestaanden over hem spreken en uiteraard over zijn tragische afloop. Ik kan mij ook vinden aan beide polen van de controverse. Ik vind McCandless zowel een moedige avonturier als een egoïstische dwaas.

Onze reis is natuurlijk niet te vergelijken met zijn avontuur. Wij leven van ons spaargeld en proberen juist wat gemakken te behouden met ons huis op wielen. Maar er zijn zeker ook een paar overeenkomsten: wij hebben voor best een lange tijd afscheid genomen van familie en vrienden (die wij heel erg missen) én de drukke maatschappij en een zeker bestaan mét inkomen, tijdelijk verruild voor natuur en rust. Dat is ook de reden dat zijn verhaal mij juist nu zo aanspreekt, en het prachtig was om dit boek te lezen vanuit de camper in de natuur.

Trailer Into the Wild

Tom Waes gaat naar Alaska

Artikel over Magic Bus

https://images.vrt.be/width1280/2020/06/19/1463c1c2-b1f4-11ea-aae0-02b7b76bf47f.jpg