Koelkast stuk!!!

Eenmaal terug in Guillestre na ons uitstapje naar de Oisans was er voor ons werk aan de winkel. Al sinds een maand doet de koelkast / vriezer het steeds slechter. Oh ja, wij hebben dus per ongeluk een tweedehands vriezer gekocht ipv een koelkast. Hier kwamen wij uiteraard pas achter toen wij al goed en wel op weg waren op deze reis en de heerlijke ingevroren gerechten van de moeder van Martijn maar ingevroren bléven. Zelfs na drie dagen in de ‘koelkast’. Hmmmm, vreeeemd. Bij aankoop en installatie hadden we alleen gecheckt of hij aansloeg (nou, dat deed ‘ie!). Achteraf bleek deze misser eigenlijk een blessing in disguise te zijn. Elke dag hebben wij de ‘koelkast’ maar een paar uur aanstaan: ‘s ochtends wanneer we koffie drinken en ontbijten, en ‘s avonds wanneer we terugkomen van klimmen oid. In de wintermaanden hoeft hij minder uren per dag aan te staan en in de zomermaanden juist meer. Zodoende slapen wij nooit met het gezoem van de ‘koelkast’ en bespaart het misschien ook nog wel stroom.

Ok, genoeg over wat er allemaal wél werkt aan onze koelkast / vriezer. Sinds een maand slaat hij dus niet meer altijd aan wanneer wij hem aanzetten. Eerst sloeg hij dan een paar minuten later uit zichzelf aan, maar even later sloeg hij pas aan als we gingen rijden. Nóg even later sloeg hij helemaal niet meer aan… NEEEEE!!!! Dat is best wel klote, vooral nu in de zomer wanneer het best wel warm wordt in de bus en wij toch best wel van een koud biertje houden…

Martijn had op het internet gelezen dat bij het niet aanslaan van de koelkast, 9 van de 10 keer de thermostaat stuk is, die makkelijk te vervangen is. Het bleek nog best wel moeilijk om op internet een nieuwe thermostaat te bestellen van zo een oude koelkast. Het merk van de koelkast, Waeco, vaart nu onder een andere naam, namelijk Dometic, en het type thermostaat bestaat niet meer. Uiteindelijk hebben we advies gekregen over een ander model thermostaat dat erin zou moeten passen en die hebben we laten opsturen naar het postkantoor van Guillestre. Toen we deze eindelijk konden ophalen gingen we (naja Martijn… die is wat beter in dit soort technische dingen) gelijk aan de slag. Helaas, hij deed het niet, het aantal connectoren en kabeltjes om hem te bevestigen aan de koelkast, kwamen niet overeen met onze antieke thermostaat. SHIIIIIIIIT… We kunnen écht niet zonder koelkast!

Ok, onze alternatieven op volgorde van uitvoeren: 1) Kijken of we een reparateur kunnen vinden in de regio die onze oude koelkast kan maken. 2) Een tweedehands model vinden die we kunnen kopen, maar die moet wel precies in het keukenkastje passen. Risico is natuurlijk dat die ook kapot gaat, maar het zal niet zoveel geld kosten. 3) Een nieuwe koelkast kopen, die ook precies moet passen uiteraard. Dat zal wat meer geld kosten, maar ook rust geven dat hij nog lang mee zal gaan. De bus is natuurlijk wel ons huis waar we in leven, en verder hebben we eigenlijk nog helemaal geen pech gehad. Online hadden we al een nieuw model gevonden die zou passen én eigenlijk wel mee viel qua prijs.

Voordat we een nieuwe gingen kopen wilde Martijn wel echt zéker weten dat deze niet meer te redden viel. Hij koppelde de gehele koelkast los om te kijken of er aan de achterkant nog iets te vinden was. Tijdens het naar voren trekken van de koelkast uit het keukenkastje, schoot hij ineens aan! Er was blijkbaar achterin een kabeltje los gaan zitten, die door het rammelen van de bus tijdens het rijdens, steeds losser is komen te zitten. Damn eh!! Martijn heeft het kabeltje weer goed bevestigd en de koelkast terug geplaats. We wachtten nog enkele dagen met het fixeren van de koelkast met alle schroeven e.d. in het geval de koelkast toch weer mankementen ging vertonen. Maar sindsdien bleef hij het gewoon doen! Wat een geluk zeg. We proosten hierop met een ijskoud glas champagne op onze heerlijke wildkampeerplek in Saint-Crépin.